czas nieustannie gna do przodu a ja? Ja jestem tą samą osobą, co kiedyś. Tym samym romantykiem, istotą która pragnie kochać, pragnie być tą jedną jedyną... kochaną :) Ukształtowana przez mijający czas. a jednak mały nieoszlifowany diament. Serce tęskniące za ciepłem. Serce którego żar mógłby stopić niejeden lód. Setki a może tysiące marzeń cierpliwie oczekujących na spełnienie. Jestem zlepkiem pragnień, tęsknot, niewypowiedzianych w czas słów. Jestem tym małym promykiem słońca, by przegonić chmury kłębiące się nad Twoją głową. Jestem niedowiarkiem i kimś kto mimo wielu rozczarowań wciąż wierzy w to co najcenniejsze, w to że jednak istnieje MIŁOŚĆ ta jedna i prawdziwa. Jestem i mimo, że w dzień twarz przykrywa uśmiech, w nocy towarzyszą mi łzy. Moją siostrą jest tęsknota. Tęsknota za słowem, dotykiem, za Tobą. Bratem zaś smutek, który tkwi w tym gorącym sercu. Jestem zwyczajną dziewczyną która najbardziej na świecie chce być komuś potrzebna...
czas który minął nie jest czasem straconym. Był po coś. Po to bym zrozumiała, jak ważny dla mnie jesteś. Bym zrozumiała ile straciłam. Mimo wszystko minęło go trochę za dużo... A serce?? serce wierzy, że to nie koniec i czeka..
